A small piece of heaven

Dag, geen idee....
Aangekomen in Tayrona voel ik met net alsof ik op een Expeditie Robinson eiland ben. Het is echt adembenemend mooi, en omringd door de palmbomen, bananenbomen en kokosnootbomen moet ik me een weg door de jungle zien te bannen naar het strand.
Gelukkig is er de mogelijkheid om te paard te gaan, en naief als ik ben, dacht ik, dat doe ik wel even. Liever 1.5 uur op een paard, dan 1.5 uur met mijn backpack door de jungle met 35 graden hiken. Maar, op een paard in Nederland, met een goed zadel door een zandbak een aantal rondjes rijden is toch wel anders dan op een slecht zittend zadel omhoog en omlaag door de jungle te gaan, maar, I made it! En dat zonder te vallen.
Eenmaal aangekomen op het kampterrein heb ik alleen nog snel even een hangmat uitgekozen om de aankomende 3 nachten in te slapen, voordat ik naar het strand ben gegaan waar ik me ook voor het grootste deel van de tijd de aankomende drie dagen zou bevinden.
Elke avond kwam ik wel weer nieuwe mensen tegen waarmee ik gezellig spelletjes heb gespeeld en interessante gesprekken heb gehad, alvorens ik mijn hangmatje indook, waar iedereen (vooral de de eerste nacht dat ik er sliep) toch wel erg moest lachen dat ik zelf een klamboe had meegenomen en deze ook echt ophing! Maar ja, wie het laatst lacht.... en na, na 3 nachten geen enkele muggenbult te hebben terwijl de rest helemaal lek gestoken was wilde mensen zelfs mijn klamboe van mij overnemen. Helaas voor hun, deze ging gewoon weer terug mijn tas in want die kan ik waarschijnlijk nog goed gebruiken tijdens de rest van mijn reis.
Na 4 dagen en 3 nachten was het dan weer tijd om terug te gaan naar de bewoonde wereld. En na een helse wandeltocht (met 41 graden!) met backpack, door de jungle, terwijl ik me uitermate beroerd voelde, kwam ik dan eindelijk weer aan bij de uitgang, waar ik snel een busje heb gepakt naar Santa Marta.
Oorspronkelijk was mijn plan om nog dezelfde nacht de nachtbus naar Medellin te pakken vanuit Santa Marta, maar eenmaal aangekomen in Santa Marta voelde ik me zo beroerd dat ik maar gewoon naar een hostel ben gegaan (waar ik een veel te dure prive kamer had) om eens even 1 nacht goed te slapen in een kamer met airco! En ooh, wat heb ik lekker geslapen. Wat maakt dat een verschil zeg, 30+ graden of 20 graden. De dag erna had ik nog even snel de tijd om nog een klein beetje van Santa Marta te zien, wat ook weer een klein juweeltje is, voordat ik naar Medellin verder ben getrokken waar ik vrijdag de 16e weer moest zijn voor mijn kennismaking op de universiteit.